2017-24 Op 24 maart 2017 is het wetsvoorstel transitievergoeding bij ontslag ingediend bij de Tweede Kamer. Dit voorstel beoogd een oplossing te bieden aan werkgevers die, sinds de invoering (1 juli 2015) van de Wet Werk en Zekerheid (WWZ), verplicht een transitievergoeding moeten betalen bij ontslag van een langdurige zieke werknemer. Eén van de gevolgen van de WWZ is dat een werkgever verplicht is om een transitievergoeding te betalen voor een werknemer die na twee jaar arbeidsongeschiktheid wordt ontslagen. Onder het oude recht was dat niet het geval en hoefde een werkgever niets te betalen. Veel werkgevers hebben daarom kritiek op deze regeling.
Om aan die kritiek tegemoet te komen is het Wetsvoorstel transitievergoeding bij ontslag opgesteld. Dat wetsvoorstel, dat terugwerkt tot het moment van de invoering van de WWZ, houdt in dat de kosten van de transitievergoeding bij ontslag na twee twee jaar ziekte niet langer voor rekening van de individuele werkgever zou komen. Het wetsvoorstel is op 24 maart 2017 ingediend bij de Tweede Kamer en daardoor is nu ook het advies van de Afdeling advisering van de Raad van State openbaar geworden. Dat advies is behoorlijk kritisch. In het advies wordt de vraag opgeworpen waarom niet simpelweg is gekozen voor de oplossing om terug te keren naar de situatie van vóór de WWZ waarin bij dit soort situaties geen recht bestond op een vergoeding. Verder was het advies kritisch over de in het wetsvoorstel opgenomen regeling dat de kosten van de transitievergoeding over alle werkgevers verdeeld zouden gaan worden. Voor een individuele werkgever betekent dat dan wellicht een kostenvermindering maar voor alle andere werkgevers is het in feite dan nog steeds een kostenverhoging.
Het advies vervolgt zijn kritiek op het wetsvoorstel met de constatering dat er geen aandacht is besteed aan mogelijke alternatieven, zoals bijvoorbeeld door het recht op doorbetaling van loon tijdens ziekte aan te passen. Een onderwerp wat op dit moment volop in de belangstelling. Tenslotte wordt in het advies opgemerkt dat de kosten om de regeling door het UWV te laten uitvoeren naar verwachting relatief hoog zullen zijn en veel van het UWV zal vergen.
Met dit advies is de kans klein dat het wetsvoorstel zal worden aangenomen zoals het in eerste instantie is aangeboden. Voorlopig zal er dus nog geen oplossing komen voor werkgevers die met dit soort zaken worden geconfronteerd en dat is geen goede zaak! Dienstverbanden van een werknemer die langer dan twee jaar ziek is zullen vooralsnog veelal slapend worden aangehouden.
